Σχετικά με το άνοιγμα του φαρμακευτικού επαγγέλματος‏...

Από τον Κώστα Παναγιώτου

Διαβάζοντας διάφορες αναλύσεις σχετικά με το φαρμακευτικό επάγγελμα στην Ελλάδα, θα ήθελα να εκθέσω και την δική μου άποψη και να καταδείξω τα κατάφορα ψεύδη που διαδίδουν σκοπίμως οι σύλλογοι των φαρμακοπωλών.

 Αναρωτιέμαι, γιατί το τόσο καλό ελληνικό κράτος δεν έχει φροντίσει να εξαναγκάζει. ιατρούς, οδοντιάτρους, μηχανικούς, δικηγόρους και ένα κάρο...

 άλλους χρήσιμους επαγγελματίες να ασκήσουν αυτό που σπούδασαν στα εκατοντάδες χωριουδάκια ανά την Ελλάδα, όπως ακριβώς κάνει με τους φαρμακοποιούς; Μήπως δεν έχουν ανάγκη όλους αυτούς και έχουν ανάγκη μόνο το φαρμακείο; Μήπως η «προσφορά» του φαρμακείου είναι μεγαλύτερη απ' ότι θα μπορούσε πραγματικά να προσφέρει ένας ιατρός; Γιατί εντέλει τι είναι σημαντικότερο για έναν άνθρωπο σε ένα νησί, στην Πίνδο ή στον Έβρο, ένας παθολόγος ή ένα φαρμακείο που το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι λίγο μπεταντιν και κανένα τραυμαπλαστ σε καμιά αμυχή; Λύνει το φαρμακείο κανένα πραγματικό πρόβλημα υγείας; Εκτός και αν οι φαρμακοποιοί μπορούν να υποκαταστήσουν τον παθολόγο, τον καρδιολόγο, τον ορθοπεδικό και όλες τις υπόλοιπες ειδικότητες, που έχουν ανάγκη τα 100 άτομα του χωριού.

Επειδή τα μέλη της σκληρότερης συντεχνίας που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος, δεν έχουν ιδέα για το τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο έξω από την άνεση του φαρμακείου τους, θα ήθελα να τους πληροφορήσω πως έχουν τα πράγματα.

1) ΔΕΝ υπάρχει ούτε μια ελεύθερη περιοχή στην Ελλάδα για ίδρυση φαρμακείου. Όλες οι περιοχές που θα έδιναν έστω μια ελπίδα προοπτικής, έχουν προ πολλού καπαρωθεί. Βέβαια οι φαρμακευτικοί σύλλογοι διατείνονται ότι το επάγγελμα είναι ανοιχτό και προτρέπουν τους νέους φαρμακοποιούς να ανοίξουν σε ξεροβούνια και σε ξερονήσια. Τα παραδείγματα που αναφέρουν είναι τουλάχιστον τραγικά. Είναι κωμικό να ακούω τον πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου να προτρέπει νέο φαρμακοποιό να ανοίξει σε νησί των 200 κατοίκων όταν αυτός έχει το δικό του φαρμακείο στο κεντρικότερο σημείο του Αμαρουσίου, απέναντι από το υποκατάστημα του ΙΚΑ...Βέβαια αν ο νέος φαρμακοποιός έχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για αγορά άδειας ή είναι γόνος φαρμακοποιού τα πράγματα αλλάζουν άρδην...

2) Οι ιδιοκτήτες φαρμακείων, που αυτοπροβάλλονται και ως καλοκάγαθοι υπηρέτες της «Δημόσιας Υγείας», μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες αρνούνταν πεισματικά να βγουν σε σύνταξη, παρότι βρίσκονταν σε προχωρημένη ηλικία 70+ ετών. Χρειάστηκε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ώστε να τους ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ σε σύνταξη, με το αιτιολογικό της έκθεσης της δημόσια υγείας σε κίνδυνο λόγω ηλικίας! Ο ίδιος μάλιστα ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, παρότι πλησιάζει τα 75, συνεχίζει να διατηρεί το φαρμακείο του έως και σήμερα! Έτσι αντιλαμβάνεστε την προστασία της δημόσιας υγείας;

3) Βέβαια οι παραπάνω φαρμακοποιοί, όπως και όλοι όσοι συνταξιοδοτούνται, δεν αποσύρονται, όπως θα περίμενε κάποιος, αφήνοντας το χώρο ελεύθερο σε νέα παιδιά. Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο ΠΩΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ίδρυσης φαρμακείου για αμύθητα ποσά που ξεκινούν από τις 300.000 ευρώ και μπορούν να φτάσουν έως και 600.000. Προφανώς η «προστασία της δημόσιας υγείας» κοστολογείται ακριβά. Προσέξτε καλά, μιλάμε για ΑΔΕΙΑ, όχι για κατάστημα. Στα κλειστά επαγγέλματα, όπως αυτό του φαρμακείου, αυτό είναι που έχει αξία.

http://www.youtube.com/watch?v=rVeY-kKAZ34

Αντί να περιοριστούν στη μεταβίβαση όσων τους ανήκουν (επαγγελματικός χώρος, εξοπλισμός, φάρμακα) καταχρηστικά πουλάνε την άδεια, παρότι αφενός αποτελεί κρατική περιουσία και αφετέρου την έλαβαν δωρεάν. Είναι αυτή εικόνα λειτουργών της δημόσιας υγείας ή άπληστων μελών μιας συντεχνίας που προσπαθεί πάση θυσία να διατηρήσει τα προνόμιά της;
4) Παραδόξως υπάρχει μια συγκεκριμένη κατηγορία αποφοίτων φαρμακευτικής που δεν χρειάζεται ούτε να πληρώσουν μισό εκατομμύριο ευρώ για αγορά άδειας, ούτε να ψάξουν κάποιο σημείο στα πέρατα της Ελλάδας που δεν θα ενοχλεί τη συντεχνία των ιδιοκτητών φαρμακείων ώστε να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τα παιδιά των φαρμακοποιών. Ναι καλά διαβάζετε, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα υπάρχουν κληρονομικές άδειες, όπως μερικούς αιώνες πριν υπήρχαν κληρονομικοί τίτλοι ευγενείας. Είναι μήπως και αυτό στοιχείο του φαρμακοποιού - προστάτη της δημόσιας υγείας ή άπληστων μελών μιας συντεχνίας που προσπαθεί πάση θυσία να διατηρήσει τα προνόμιά της;
5) Τέλος, το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του το 2005, λαμβάνοντας υπόψη το Σύνταγμα της Ελλάδος, κατέληξε ότι οι περιορισμοί στην ίδρυση φαρμακείου ΔΕΝ συντελούν στην προστασία της δημόσιας υγείας παρά μόνο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ των υπαρχόντων φαρμακείων και τους ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ. Το γεγονός αυτό δεν άρεσε καθόλου στην συντεχνία των ιδιοκτητών φαρμακείων και με παρασκηνιακές κινήσεις, που σε μεγάλο βαθμό μοιάζουν με τις σημερινές, επέβαλε την επανεισαγωγή τους 3 μήνες αργότερα. Κανένας σεβασμός δηλαδή στο ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδος, πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η απόφαση. Είναι λοιπόν αυτή εικόνα λειτουργών της δημόσιας υγείας ή άπληστων μελών μιας συντεχνίας που προσπαθεί πάση θυσία να διατηρήσει τα προνόμιά της;

Οι συνεχείς αναφορές του κ. Λοβέρδου ότι η αύξηση του αριθμού των φαρμακείων οδηγεί σε αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, αποτελεί ομολογία ανικανότητας εύρεσης των παρανομούντων φαρμακοποιών. Επειδή κρίνει ότι είναι ανεπαρκής να αποκαλύψει και να οδηγήσει στην δικαιοσύνη αυτούς που αυξάνουν την φαρμακευτική δαπάνη, σκέφτηκε να απαγορέψει την είσοδο νέων επαγγελματιών στο χώρο! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο... Από πότε η απάντηση στη διαφθορά ήταν η απαγόρευση εισόδου σε ένα επάγγελμα; Με αυτή τη λογική επειδή υπάρχουν κάποιοι γιατροί που παίρνουν φακελάκι, θα πρέπει να κλείσει και το ιατρικό επάγγελμα. Επειδή υπάρχουν κάποιοι δικηγόροι που τα πιάνουν θα έπρεπε να κλείσει και το δικηγορικό επάγγελμα και πάει λέγοντας….Ένα φαρμακείο που λειτουργεί νόμιμα ΔΕΝ αυξάνει την φαρμακευτική δαπάνη αλλά ξαναμοιράζει την πίτα με τα γειτονικά φαρμακεία. Αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται οι ιδιοκτήτες φαρμακείων και γι' αυτό αντιδρούν τόσο λυσσαλέα ακόμα και στο άκουσμα της λέξης άνοιγμα...

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία