TO ΑΣΠΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ*

Μέσα στη μαυρίλα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος υπάρχει και μιά φωνή που ξεχωρίζει. Δεν μασάει τα λόγια, δεν περιορίζεται σε γενικότητες του τύπου «αμαρτήσαμε γι αυτό πληρώνουμε την κρίση». Ούτε σφυρίζει αδιάφορα όταν βλέπει δίπλα του ένα λαό να αγωνίζεται. Αυτός είναι ομητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος. Ο 67χρονος «ασκητής της πόλης» όπως τον αποκαλούν στην επαρχία του. Αυτός ο μητροπολίτης που καθαρίζει μόνος του το ταπεινό μητροπολιτικό οίκημα, που μαγειρεύει ο ίδιος και όταν χρειαστεί να κατέβει στην Αθήνα έρχεται με το ΚΤΕΛ.

Αυτός λοιπόν ο δεσπότης δεν δίστασε να βγει και να εκφράσει ανοιχτά τη συμπαράστασή του στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες αλλά και να καταγγείλει την κυβέρνηση για «φασίζουσα νοοτροπία» με αφορμή την ενόχληση των υπουργών για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ακύρωσε την απόφαση για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

«Αυτές τις ημέρες το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την απόφαση της εξουσίας δια τηνκατάργηση της Κυριακής αργίας. Ἡ εξουσία ενοχλήθηκε και το έδειξε» είπε ο μητροπολίτης Παύλος και συνέχισε: « Θεωρήθηκε μάλιστα η δικαστική απόφαση παρενόχληση στο έργο της εξουσίας. Υπουργικά χείλη δεν έκρυψαν την δυσφορία της εξουσίας δια την ανωτέρω δικαστική απόφαση και άφησαν να εννοηθεί ότι θα κάνουν το παν-που σημαίνει ότι θα ασκήσουν πιέσεις- δια την ανάκληση μιας τέτοιας απόφασης. Εάν όμως δεν απατώμαι η δικαιοσύνη και μάλιστα στον ανώτατο βαθμό, έρχεται να προφυλάξει τον λαό και τον κάθε άνθρωπο από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας, διαφορετικά ο πολίτης θα μείνει ανυπεράσπιστος (...) Η δικαιοσύνη δεν είναι ορντινάτσα της εκάστοτε εξουσίας για να καλύπτει τις παραβάσεις της και τιςπαραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει για τον πολίτη και δη τον ανυπεράσπιστο πολίτη.Η ενόχληση λοιπόν της εξουσίας για την απόφαση της δικαιοσύνης αποκαλύπτει την φασίζουσα νοοτροπία της, αποκαλύπτει ότι η εξουσία διολισθαίνει προς τον αυταρχισμό και την απολυταρχία μη δεχομένη κανένα έλεγχο ακόμη και από την δικαιοσύνη. Αυτό όμως συνιστά εκφασισμό της πολιτικής μας ζωής. Οι δικτάτορες αναστέλλουν την αυτόνομη λειτουργία των εξουσιών διότι εκείνοι μόνον γνωρίζουν πιο είναι το καλό της χώρας».  

Και δεν μένει μόνο εκεί αλλά καταγγέλει και αυτούς που ρήμαξαν τις ζωές εκατομμυρίων ελλήνων: « Συμβαίνει όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση το πολιτικό προσωπικό και οι άνθρωποι της εξουσίας να είναι τα ίδια πρόσωπα που κατέστρεψαν και ρήμαξαν αυτόν τον τόπο. Συμβαίνει ακόμη με τον τρόπο τους, την συμπεριφορά τους και την όλη πολιτεία τους να μας δείχνουν ότι δεν κατάλαβαν τίποτα από την κρίση και την εξουθένωση του λαού μας και ότι εκείνοι απολαμβάνουν και σήμερα αυτά που απολάμβαναν παλαιότερα, ζουν με την ίδια άνεση και ίσως με την ίδια χλιδή που ζούσαν στο παρελθόν. Δεν φαίνεται πουθενά η συμμετοχή τους στο δράμα του λαού μας».

Και για τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες ο Παύλος είπε: «Από την άλλη πλευρά ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός τα έχει βάλει με μια χούφτα γυναίκες- τις καθαρίστριες του Υπουργείου των Οικονομικών –και δεν ντρέπεται. Δεν ντρέπονται μερικοί υπουργοί παρά και πάλι την απόφαση της δικαιοσύνης να στέκονται απέναντι σε γυναίκες που διεκδικούν το ψωμί των παιδιών τους και το δικαίωμα τους να μην πεθάνουν στο δρόμο. Αναμένω με περιέργεια να δω την απόφαση της δικαιοσύνης για δεύτερη φορά και τη στάση της Πολιτείας. Και επί τέλους αν από τις καθαρίστριες κινδυνεύει η οικονομία του Κράτους τότε ας παραιτηθούν μερικοί Υπουργοί για να σωθεί η χώρα. Οι καθαρίστριες ίσως να είναι πιο απαραίτητες από μερικούς από αυτούς. Άλλωστε οι καθαρίστριες δεν κατέλαβαν αυθαίρετα αυτές τις θέσεις κάποιοι συνάδελφοι των σημερινών Υπουργών, αν όχι και οι ίδιοι, τις διόρισαν. Ας καθίσουν λοιπόν στο σκαμνί αυτούς τους Υπουργούς και ας αφήσουν αυτές τις γυναίκες να ζήσουν και να αναπνεύσουν. Κάποτε στο Ελληνικό λεξιλόγιο και στο γράμμα Ν υπήρχε μία λέξη, Ντροπή! Ὑπάρχει άραγε ακόμη ή με την εντολή της εξουσίας διεγράφη;»

Να θυμίσουμε ότι ο ίδιος δεσπότης είχε στηλιτεύσει με την πιο σκληρή γλώσσα την φασιστική Χρυσή Αυγή όταν άλλοι εν Χριστώ αδελφοί του φλέρταραν ανοιχτά με το Μιχαλολιάκο και τη συμμορία του. Ας θυμηθούμε λίγα μόνο από όσα είχε πει μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα: «Όταν την «Χρυσή Αυγή» την χαρακτήριζα «μαύρη νύκτα» δεν έψαχνα να βρω δύο λέξεις για να εντυπωσιάσω.

Χρησιμοποίησα δύο λέξεις με στόχο να αποδώσω με την μέγιστη δυνατή ακρίβεια αυτό που έβλεπα τότε με βάση την ιδεολογία, τις πρακτικές καθώς και την συνολική εμφάνιση του νεοναζιστικού μορφώματος, όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του και στάθηκα ιδιαίτερα απόλυτος και αυστηρός, όσον αφορά κάθε εναγκαλισμό της Χ.Α από χριστιανό η ιερωμένο.Τότε κάποιοι θεώρησαν υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς μου, νομίζω πλέον ότι κανείς δεν αμφιβάλλει για την ακρίβεια των λέξων. Πιθανώς όμως και αυτές ακόμη οι λέξεις σήμερα να υπολειπονται πλέον της αληθείας γιατί η δολοφονία, πρώτον εν ψυχρώ και δεύτερον κατόπιν εντολής, δεν παραπέμπει μόνο στην νύκτα, αλλά κυρίως στην κόλαση.

Υπάρχει κάτι που με τρομάζει πιο πολύ από το έγκλημα. Είναι ο τρόπος του εγκλήματος. Η ψυχρότητα της εκτέλεσης. Ούτε ένα δάγκωμα της ψυχής, ούτε ένας προβληματισμός της τελευταίας στιγμής, ούτε η παραμικρή νύξη της συνείδησης, ενός υποτιθέμενου φιλήσυχου πολίτη; Ποιά λοιπόν είναι η οργάνωση και πόσο κολασμένη είναι, που μπορεί να κάνει ένα «φιλήσυχο»πολίτη» σε αδίστακτο εγκληματία;

Το έγκλημα ήταν αποτέλεσμα μιας λεηλατημένης από κάθε αξία και ισοπεδωμένης ψυχής η ήταν καρπός ενός φόβου απέναντι σε εκείνους που τον διέταξαν να σκοτώσει; (...) Και τα ερωτήματα συνεχίζονται: Άργησε η πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί τι είναι η Χρυσή Αυγή η σιώπησε εν γνώσει της, έχοντας άλλες σκέψεις στο πίσω μέρος του εγκεφάλου της; Αν άργησε, τότε είναι επικίνδυνη για τον τόπο, λόγω αδυναμίας και ανικανότητος να συλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και να αξιολογήσει τα δεδομένα.

Αν σιώπησε ένοχα γιατί νόμιζε ότι μπορεί να διαχειρισθεί το πρόβλημα, τότε θυσιάζει την πατρίδα στα πολιτικά της παιγνίδια.

Έπρεπε να φθάσουμε στο αίμα για να καταθέσει ο Υπουργός όσα κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου; Αυτά δεν ήταν γνωστά; δεν ήταν δεδομένα; καθ'εαυτά δεν συνιστούσαν αδικήματα; είχαν αντιμετωπισθεί σαν αδικήματα;

Αυτά δεν έδειχναν ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση; Τις ορδές των βαρβάρων δεν τις έβλεπαν; Τις εικόνες των σύγχρονων ΕΣ-ΕΣ που γυρνούσαν στους δρόμους για να τρομάξουν τους Έλληνες δεν τις είχαν δει; (...) Δυό λόγια ακόμη γι'αυτούς που ψήφισαν τον Ναζισμό. Ίσως δεν ξέρατε. Ίσως παρασυρθήκατε; Τώρα καταλάβατε; Τώρα ξυπνήσατε; Τώρα δεν μπορείτε να επικαλείσθε ούτε την άγνοια, ούτε την διαμαρτυρία, ούτε την απόγνωση. Μεγαλύτερη απόγνωση από το Ναζισμό δεν υπάρχει. Αλλοιώς ετοιμασθείτε να κλάψετε και το δικό σας το παιδί! Γιατί ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα.»

Χρειάζεται να προσθέσουμε εμείς τίποτα παραπάνω; Τα είπε ένας άνθρωπος της Εκκλησίας. Που ξέρει πως η φτώχεια , ο φασισμός και η εξαθλίωση των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζεται μόνο με τη φιλανθρωπία σε συνεργασία μάλιστα μ' αυτούς που οδήγησαν το καλό μας στη σημερινή κατάντια όπως κάνει η κορυφή της Ιεραρχίας συνεργαζόμενη με φιλάνθρωπους εφοπλιστές, καναλάρχες και μεγαλοεπιχειρηματίες...

*Πηγή: www.imerodromos.gr, 29/09/14