Η μέρα εκείνη δε θα αργήσει...

Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει

που μπρος μου θα σε ξαναδώ

το φως του ήλιου θα ραγίσει

και συ θα τρέχεις προς τα δω

Θε να σκορπά το μέτωπό σου

χρυσή βροχή στον ουρανό

και θα 'ν' τ' ωραίο πρόσωπό σου

κι απ' το φεγγάρι πιο χλωμό

Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας

όλα θα λάμψουνε αλλιώς

και θα χαθεί μες τις σκιές μας

όλος ο κόσμος ο παλιός

Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει

κυνηγημένο μου πουλί

σε πήρε κάποτε η δύση

σε ξαναφέρνει η ανατολή

Στίχοι: Φώντας ΛάδηςΜουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος & Δήμητρα Γαλάνη (Ντουέτο)
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας & Δήμητρα Γαλάνη (Ντουέτο)

Υ.Γ. 

Στη μνήμη του μεγάλου Μάνου Λοΐζου που έφυγε από κοντά μας στις 17 Σεπτεμβρίου 1982.