Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Μάλλον τον έχουν πείσει οι στενοί συνεργάτες του ότι ανεβαίνουν οι μετοχές του αν κάνει σε κάθε συνέντευξή του μια αναφορά στο όνομα της Μπακογιάννη. Αλλιώς, δεν μπορώ να εξηγήσω ότι ακόμα και τώρα και ενώ η πρώην υπουργός δεν ανήκει πια στο έμψυχο δυναμικό της ΝΔούλας, ο Πρόεδρος αυτής την αναφέρει σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα και χαρίζει έτσι στο έντυπο έναν τίτλο εντυπώσεων.
"Θα χρεωθεί έως το τέλος η Ντόρα το "ναι" στα μέτρα" δήλωσε ο κ. Σαμαράς, μόνο που μ' αυτή του τη ρήση για ακόμη μια φορά φάνηκε ανακόλουθος των λόγων του, καθώς είναι αυτός τώρα που οδηγεί το κόμμα στην εσωστρέφεια.
Η εμμονή του και η μη εύρεση ουσιαστικής αντιπολιτευτικής τακτικής, η μη πρόταξη ενός αξιόπιστου λόγου, του απαραίτητου εκείνου επιζητούμενου "μίγματος", του αντίβαρου στην...
πολιτική που ακολουθεί ο ΓΑΠ, τον οδηγεί αναγκαστικά στην αναμόχλευση προσωπικών αντιδικιών και αντιπαραθέσεων για να βρίσκεται ο ίδιος ως persona grata στο προσκήνιο, αδιαφορώντας για την συρρίκνωση της Συντηρητικής Παράταξης στα εκλογικά ποσοστά.
Αμελώντας ότι η κατρακύλα με τη συνέχεια στο διχασμό θα οδηγήσει στην άνευ γυρισμού κατρακύλα. Επιπροσθέτει, δε, και άλλους κινδύνους αδιεξόδου, όπως για παράδειγμα την πρόσφατη σύσταση επιτροπής αξιολόγησης των στελεχών και ανοίγει έτσι νέο φόβο για ενδεχόμενο φιάσκο του κόμματός του, καθώς εύλογα απορεί κανείς που θα βρεθούν οι άτεγκτοι και οι φερέγγυοι σε ένα κόμμα που λίγος πολύ όλοι έχουν το γκρίζον στον πολιτικό βίο τους και το χειρότερο, όλοι έχουν για όλους στοιχεία επιβαρυντικά. Μοιάζει αυτό το κόμμα να έχει στηθεί σαν επιτραπέζιο παιχνίδι στρατηγικής που όταν το παίζεις σκοπός σου είναι να ωθείς τους αντιπάλους σε λάκκο και σε παγίδες με απώτερο στόχο να συγκεντρώσεις αποδείξεις για να τους οδηγήσεις εκτός παιχνιδιού και στο τέλος να μείνεις μόνο εσύ. Μόνο που σ' ένα κόμμα δεν μπορεί να μείνει μόνο ένας. Και ποιός είναι άξιος και ηθικός τόσο, ώστε να κρίνει ποιος θα αποχωρήσει ή ποιός δεν θα ενταχθεί σε εκλόγιμες λίστες ή ποιός δεν δικαιούται να λάβει το όποιο χρίσμα;
Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς στη συγκεκριμένη συνέντευξη κάνει ακόμα ένα επικοινωνιακό λάθος και ένα σφάλμα πολιτικής ουσίας. Προσφέρει πλήρη κάλυψη στην "επιλογή σιωπής" του κ. Καραμανλή και στοχοποιεί την κ. Μπακογιάννη. Μόνο που η τελευταία στις συνειδήσεις του κόσμου δεν φέρει την ίδια ευθύνη με τον πρώην Πρωθυπουργό, καθώς στο υπουργείο της δεν έλαβε αποφάσεις επιζήμιες για τον τόπο, όπως ενδεχομένως έκανε το οικονομικό επιτελείο -η λεγόμενη τρόικα Καραμανλή- και έτσι επωμίζεται ο ίδιος ο κ. Σαμαράς ευθύνες πια, αφού συνεχίζει να παρέχει ασυλία στον άνθρωπο που τον εξέλεξε νέο Πρόεδρο.
Ακόμη, ο νυν Πρόεδρος της ΝΔ σημειώνει ότι η "κυβέρνηση βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση", αλλά προσπερνά το γεγονός ότι σ' αυτή την πτώση ακολουθεί ανάλογη πορεία -και χειρότερη αναλογικά, αν λάβουμε υπόψιν τα αντιλαϊκά και σκληρά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση- και το κόμμα που προεδρεύει ο ίδιος. Διαφοροποιήθηκε, δε, από το παλιό δικό του "θα τ' αλλάξω όλα" στο "αλλάζουμε όλα όσα πρέπει να αλλάξουμε για να δώσουμε ξανά στην παράταξη αυτοπεποίθηση και προοπτική".
Κατά τ' άλλα, αρκέστηκε στο γνωστό στεγνό και ξύλινο πολιτικό του λόγο, πρόσφερε για άλλη μια φορά στείρα αντιπολίτευση κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ, δεν πρότεινε κάτι νέο και ελπιδοφόρο παρά μίζερο και χιλιοειπωμένο, χρησιμοποιήστε πολλές φορές ξανά το "θα" αλλά και την προστακτική που συνηθίζει ("προσέξτε", "ακούστε" κτλ). Μόνο που θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η προσοχή της κοινής γνώμης δεν ζητάται με χρήση προστακτικής ή υποτακτικής, αλλά κερδίζεται με τρόπους προφανώς άγνωστους στον κ. Σαμαρά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.