Αυτοσχεδιασµοί...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου 
Η ΕΞΟΔΟΣ της Αντζελας Γκερέκου από την κυβέρνηση προσφέρει δύο πολιτικά µαθήµατα. Το ένα είναι διαχρονικό. Το άλλο εξόχως επίκαιρο.
ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ πολιτικό µάθηµα είναι πως κανένα κόµµα που κατέβηκε να παίξει στο γήπεδο της ενάρετης διακυβέρνησης δεν βγήκε κερδισµένο. Τα παραδείγµατα είναι ανεξάντλητα. Στη...
Βρετανία του 1993-94 η κυβέρνηση των Συντηρητικών άρχισε µια εκστρατεία κάθαρσης της πολιτικής µε σύνθηµα «Πίσω στις βασικές αξίες». Αποτέλεσµα; Σε λίγες εβδοµάδες τα ταµπλόιντ έβγαλαν από τα συρτάρια όλες τις ατασθαλίες των Τόρις. Από σεξουαλικές διαστροφές έως ερωτήσεις στη Βουλή επί πληρωµή. Το ξεγύµνωµα συνεχίστηκε επί χρόνια, αφού αποκαλύφθηκε κατόπιν εορτής ότι ακόµη και ο βαρετός και άµεµπτος πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ είχε εξωσυζυγική σχέση µε µια υπουργό, την Εντουίνα Κάρι. Τα ίδια και στην Αµερική του 1998. Οι διώκτες του Μπιλ Κλίντον για µοιχεία και ψευδορκία - η γνωστή υπόθεση Λιουίνσκι - βρέθηκαν να έχουν κάνει τα ίδια. Τόσο ο Μποµπ Λίβινγκστον όσο και ο Νιουτ Γκίνγκριτς, αµφότεροι αστέρες Ρεπουµπλικανοί, κατέληξαν έτσι εκτός πολιτικής.

ΟΣΟΙ ΖΟΥΝ σε γυάλινα σπίτια δεν πετούν πέτρες. Το διαπίστωσε και η Ν.Δ. του Κώστα Καραµανλή. Ελαβε την εξουσία το 2004 µε φονικό όπλο τη σκανδαλολογία. Μόνο που είναι τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης Καραµανλή που τελικά άφησαν εποχή και άνοιξαν νέους δρόµους ακόµη και στο νερό, όπως φάνηκε µε τη λίµνη Βιστωνίδα στην υπόθεση Βατοπεδίου. Αντίστοιχα, η φορολογική σταυροφορία της κυβέρνησης Παπανδρέου κατέληξε από τους γιατρούς του Κολωνακίου στα χρέη του Τόλη Βοσκόπουλου εντός µίας εβδοµάδας.

Ο ΤΟΛΗΣ δεν πλήρωνε και την πλήρωσε η Αντζελα.

Εδώ αρχίζει το επίκαιρο πολιτικό µάθηµα. Η Γκερέκου είχε πάει καλά στο υπουργείο Τουρισµού. Εκλεγµένη βουλευτής στην Κέρκυρα, δούλεψε για την προώθηση της χώρας σε µια δύσκολη φάση, ενώ δεν κρύφτηκε ποτέ, όπως φάνηκε και στην υπόθεση του καµποτάζ. Ωστόσο, η περίπτωσή της δείχνει πόσο ανέτοιµη βρήκε την ελληνική πολιτική το ΔΝΤ, στο οποίο η κυβέρνηση φέρεται να έχει υποσχεθεί ότι θα πάει φυλακή τους φοροφυγάδες. Δεν σκέφτηκε η ίδια να τους πει ότι υπήρχε η φορολογική εκκρεµότητα του Τόλη πριν µπει στην κυβέρνηση; Δεν σκέφτηκαν οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης να κάνουν µια έρευνα ποιοι χρωστάνε στο Δηµόσιο πριν αρχίσουν την ιερά εξέταση για τα φορολογικά; Στοιχειώδης πολιτική πρόνοια θα το επέβαλε.

ΤΟ ΑΠΛΟ συµπέρασµα είναι ότι η κυβέρνηση αυτοσχεδιάζει. Κάτι που µπορεί να λειτουργήσει δηµιουργικά στις τέχνες, όπου έγινε διάσηµη η Αντζελα. Αλλά συνήθως είναι καταστροφικό στη δηµόσια ζωή.