Ήρθε, πήρε, έφυγε.

Η επικοινωνία είναι πλέον κυρίαρχη στην πολιτική και αυτή φρόντισαν να ενισχύσουν οι αρχηγοί των δύο κρατών. Η Μέρκελ ουδόλως ενδιαφέρθηκε για τις αντισυγκεντρώσεις ή τις κλάψες του προέδρου της δημοκρατίας. Άλλωστε, το ευαγγέλιο είναι η έκθεση της τρόικας και οι πολιτικές λύσεις περνούν από την υπογραφή του Τόμσεν. Ούτε την ενδιέφερε άμεσα να στείλει μηνύματα στον γερμανικό λαό, όπως ευρέως λέχθηκε. Η Μέρκελ ήθελε να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα σε όλους τους εταίρους πως αυτή είναι η κυρίαρχος του παιχνιδιού και παράλληλα να εξατομικεύσει τα προβλήματα του νότου. Η αμφισβήτησή της ήταν έντονη το τελευταίο χρονικό διάστημα από όλο τον ευρωπαϊκό νότο και το μπάσιμο Ολάντ τής δημιούργησε σοβαρά εμπόδια στην εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας που προασπίζεται. Όποτε, μία συμμαχία με την Ελλάδα, και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα, εν προκειμένω φαντάζει ιδανική...

Ένα γεύμα στη Ραφήνα το 2007 και ένα κοπλιμέντο γεμάτο γαλυφιά και χάρη περί θαυμαστής ανάπτυξης της Ελλάδας, ήταν αρκετό να προωθήσει τα εξοπλιστικά της προγράμματα. Χθες, χρειάστηκε λίγες ώρες παραπάνω να στείλει ένα μήνυμα στον κόσμο πως αυτή είναι η ηγέτιδα που μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα της ευρωζώνης και φυσικά η αποδοχή του μηνύματος διασφαλίζει αυτόματα και την επανεκλογή της στην καγκελαρία.
Τα θύματα; Καραμανλής τότε, Σαμαράς τώρα.
Όσο για την Ελλάδα; Αφού, χθες, δεν ακούστηκε η λέξη αναδιάρθρωση (OSI) σύμφωνα με την πρόταση του IMF (αντιθέτως, υπήρξε ηχηρό όχι του Σόιμπλε) και ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσω ESM, *πετύχαμε* τον απόλυτο συμβιβασμό της κυβέρνησης για τη δόση...
Δείτε σχετικά τη θέση του epikairo : H κυβέρνηση πρέπει να συνταχθεί με το IMF & να διεκδικήσει αναδιάρθρωση του χρέους (OSI). Ειδάλλως τελειώσαμε ! (epikairo short link http://bit.ly/QX3mOh)