Πρωτοποριακά πράγματα στον Ολυμπιακό. Εξέδωσε βιβλίο για την ιστορία του συλλόγου, για το Καραϊσκάκη, για τον Πειραιά και ό,τι έχει σχέση με τον Ολυμπιακό.
Ο σκοπός αυτής της έκδοσης ήταν να... μπουν στο κλίμα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα. Να καταλάβουν σε ποια ομάδα πήγαν και για αυτό το λόγο άλλωστε το μοίρασε και στους ποδοσφαιριστές πριν φύγουν για το διήμερο ρεπό.
Πραγματικά ήταν μία πρωτοποριακή κίνηση, αφού δεν είναι και το πιο σύνηθες πράγμα του κόσμου ο σύλλογος να μοιράζει βιβλία με την ιστορία της ομάδας στους ποδοσφαιριστές.
Στο εισαγωγικό του σημείωμα αναφέρει: «Καλώς ορίσατε στη ζωντανή ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Δεν είναι απλά μία ομάδα, είναι μία οικογένεια, όπου όλοι ενωμένοι, διοίκηση, τεχνική ηγεσία, αθλητές και οπαδοί, χρίζουν στο πέρασμα των δεκαετιών την ιστορία του ισχυρότερου αθλητικού οργανισμού αυτής της χώρας. Όταν μιλάμε στην Ελλάδα για ποδόσφαιρο, εννοούμε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ», γράφει χαρακτηριστικά και στη συνέχεια γίνεται μία καταγραφή των τίτλων, τονίζοντας ότι «όταν αυτή η ομάδα έχει κατακτήσει συνολικά 38 πρωταθλήματα, όλες οι άλλες ομάδες μαζί έχουν αθροιστικά ένα λιγότερο, 37»!
Επιπλέον στο βιβλίο γράφεται επίσης ότι «ο Ολυμπιακός κατέχει ποσοστό πάνω από 40% στις προτιμήσεις των Ελλήνων φιλάθλων, είτε αυτοί βρίσκονται ανά την Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό, εν ολίγοις όπου υπάρχει ελληνικό στοιχείο».
Μετά έγινε αναφορά στον Πειραιά και μία ιστορική αναδρομή από την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους το 1827, ενώ έχει ως σημείο αναφοράς τη χρονιά του 1924, όταν έγιναν τα εγκαίνια των έργων για την ανακατασκευή του λιμανιού: «Πηγή εργατικού δυναμικού αποτέλεσαν οι εκατοντάδες οικογένειες προσφύγων που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή. Ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, εγκαθίστανται στις περιοχές της Κοκκινιάς, της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου».
Στην επόμενη σελίδα υπάρχει ένα αναλυτικό βιογραφικό για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. «Ανέλαβε την προεδρία της ΠΑΕ Ολυμπιακός από τον Δεκέμβριο του 2010. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους είχε έλθει σε συμφωνία με τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη για συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλίου της ΠΑΕ και έγινε κάτοχος του πλειοψηφικού πακέτου με ποσοστό 70%. Τον Αύγουστο του 2010 εξελέγη νέος πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας για δύο χρόνια και αντιπρόεδρος στην ΕΠΟ. Ο κ. Μαρινάκης διαθέτει πτυχίο στη «Διεθνή Διοίκηση Επιχειρήσεων» και Μάστερ στις «Διεθνείς Σχέσεις». Στη συνέχεια αναφέρει τις επιχειρήσεις του.
Μετά ακολουθεί η σελίδα με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. «10 Μαρτίου 1925, Ημέρα ίδρυσης της ομάδας που έγινε ο Θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου και γενικότερα του ελληνικού αθλητισμού. μία ομάδα ικανή να συνδυάζει την άμιλλα, το ήθος το ολυμπιακό ιδεώδες και να αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα των ανθρώπων που κατοικούν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, ένα κέντρο με εμπόρους, εργάτες, νησιώτες, ναυτικούς και μετανάστες από τη Μικρά Ασία». Γράφει για τον αεροπόρο Νότη Καμπέρο που πρότεινε το όνομα «Ολυμπιακός» και τον Μιχάλη Μανούσκο που το ολοκλήρωσε σε «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».
Οι παίκτες επίσης θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν και τι συμβολίζει ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος (τον αιώνιο πρωταθλητή), αλλά και τα ερυθρόλευκα χρώματα (κόκκινο για το πάθος, λευκό για την αγνότητα). Έχει όλους τους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα εκείνη την εποχή και όλους τους προέδρους μέχρι σήμερα.
Μετά γίνεται αναλυτική καταγραφή των τίτλων, ενώ συγκλονίζει η 12η σελίδα που αναφέρεται στην τραγωδία της Θύρας 7 την 8η Φεβρουαρίου 1981.
«Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981, μέρα ηλιόλουστη, μέρα ποδοσφαιρική, όπως κάθε Κυριακή για τους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Το πρωτάθλημα συμπλήρωνε την 20ή αγωνιστική με τον Ολυμπιακό να υποδέχεται την ΑΕΚ που απείχε δύο βαθμούς από τον πρωτοπόρο Θρύλο. Το γήπεδο ήταν κατάμεστο, καθώς όλα τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί και το τραγούδι των φιλάθλων που βρίσκονταν στις κερκίδες, δεν προδίκαζε σε καμία περίπτωση τα όσα θλιβερά θα ακολουθούσαν. Ο αγώνας ξεκίνησε στις 15.15. Ο αγώνας ήταν θρίαμβος για τον Ολυμπιακό καθώς έληξε με 6-0. Στις κερκίδες επικρατούσε ενθουσιασμός και ο κόσμος τραγουδούσε. Πιο ενθουσιώδεις, όπως πάντα, οι φίλαθλοι της Θύρας 7, οι οποίοι πάνω στους ενθουσιασμό τους άρχισαν να φεύγουν από τη συγκεκριμένη εξέδρα, προκειμένου να πάνε στο χώρο έξω από τη Θύρα 1, από την οποία έβγαιναν οι ποδοσφαιριστές, για να τους αποθεώσουν»
«Το κακό δεν άργησε να γίνει. Η πόρτα ήταν κλειστή ή κατ’ άλλους μισάνοιχτη και ο κόσμος που έβγαινε πολύς. Ένα γλίστρημα στις σκάλες ήταν αρκετό για να αρχίσει η τραγωδία. Ο ένας έπεφτε πάνω στον άλλο και από πίσω έρχονταν όλο και περισσότεροι φίλαθλοι, οι οποίοι δεν γνώριζαν τι συνέβαινε μπροστά. Όσοι βρίσκονταν στη σκάλα και κοντά στην πόρτα κυριολεκτικά στριμώχθηκαν και ποδοπατήθηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν μία τραγωδία, όμοια της οποίας δεν έχει ξαναγνωρίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. 21 νεκροί, 21 νέα παιδιά τα οποία πήγαιναν να γιορτάσουν τη νίκη της ομάδας που αγαπούσαν, αλλά και δεκάδες τραυματίες. Σήμερα, 30 χρόνια μετά, είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα. Όλοι μας θυμόμαστε τον τραγικό χαμό των 21 φιλάθλων και θρηνούμε κάθε χρόνο στις 8 Φεβρουαρίου την απώλειά τους. Στη μνήμη τους έξω από το νέο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» υπάρχει μνημείο, ενώ μέσα στις κερκίδες και πιο συγκεκριμένα στη Θύρα 7, υπάρχουν 21 μαύρα καθίσματα, τα οποία αντιστοιχούν στα παιδιά που τόσο άδικα έφυγαν από κοντά μας».
Τέλος, το βιβλίο γράφει για όλα τα παγκόσμια αστέρια που φόρεσαν τα ερυθρόλευκα ( από τον Βάζο, τον Μουράτη, τον Ρωσσίδη, τον Μπέμπη, τον Δαρίβα και τον Υφαντή μέχρι τους Τζόλε, Ριβάλντο, Ντέταρι, Τζιοβάνι, Καρεμπέ, Κοβάσεβιτς και Τουρέ). Επίσης για το Καραϊσκάκη, το Ρέντη, το Μουσείο, το κοινωνικό πρόσωπο του Ολυμπιακού, τις ακαδημίες και τα μέλη στον Ερασιτέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.